'n Proto-Indo-Europese erfwoord, sedert die 10e eeu uit Oudnederlands bekend as niuwi, uit Nederlands as nieuw. Die Afrikaanse predikaatsvorm met -t is moontlik van 'n gewestelike vorm in Middelnederlands afkomstig. Van Proto-Germaans *neuja en Proto-Indo-Europees *neuio. Verwant aan Sanskrit návya-, Litous naũjas, Latyn novus, Hettities newa-. [1]
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   nuut     nuwe     nuuts    
Vergrotend   nuwer     nuwers  
Oortreffend   nuutste    
Gesubstantiveer
Enkelvoud Meervoud
  nuwe     nuwes    
Bywoord
Oortreffend   die nuutste   
Intensiewe vorm
blinknuut
IPA:
byvoeglik:
stellend: predikatief: [nɨt], attributief: [ˈnɨvə], partitief: [nɨts]
vergrotend: [ˈnɨvər], partitief: [ˈnɨvərs]
oortreffend: [ˈnɨtstə]
gesubstantiveer: [ˈnɨvə], meervoud: [ˈnɨvəs]
bywoordelik: oortreffend: [diˈnɨtstə]
byvoeglik:
stellend: predikatief: نُیتْ , attributief: نُیڤِی , partitief: نُیتْسْ
vergrotend: نُیتِرْ , partitief: نُیتِرْسْ
oortreffend: نُیتْسْتِی
gesubstantiveer: نُیڤِی , meervoud: نُیڤِسْ
bywoordelik: oortreffend: دِي نُیتْسْتِی
byvoeglik:
stellend: predikatief: nuut, attributief: nuwe, partitief: nuuts
vergrotend: nuter, partitief: nuters
oortreffend: nuutste
gesubstantiveer: nuwe, meervoud: nuwes
bywoordelik: oortreffend: di nuutste
Pas gemaak of bekom; ongebruik; nie oud nie.
'n Belangrike kenmerk van 'n neologisme is dat dit vir 'n tyd lank deur die sprekers as nuut ervaar word.
oud
  Vertalings:    nuut
Duits: neu(de)
Engels: new(en)
Esperanto: nova(eo)
Ido: nova(io)
Interlingue: nov(ie), novi(ie)
Latyn: novus(la)
Luxemburgs: nei(lb)
Nederlands: nieuw(nl)
Turks: yeni(tr)
Turks (Osmaans): یڭی(osm) (yeni)