elektron

Die opbou van materie.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
elektron	elektrone

Uitspraak

   

(lêer)

Etimologie

Van elektr(ies) + (i)on

Woordafbreking

e•lek•tron

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

(chemie)(fisika) Die subatomiese deeltjie met ’n negatiewe lading wat om ’n atoom se kern sirkel. Elektrisiteit is die vloei van elektrone in ’n geleidraad.

    Verwante woorde

neutron

proton

positron

    Afgeleide woorde

elektronika

elektronvolt

elektronskil

elektronvangs

elektronkonfigurasie

elektronegatiwiteit

    Vertalings

Vertalings:    elektron
Duits: Elektron(de) Engels: electron(en) Frans: électron (fr)		Italiaans: elettrone (it) Nederlands: elektron(nl) Russies: электро́н(ru) (elektrón)

Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor elektron.