zout
Nederlands (nl)
| Enkelvoud | Meervoud | |
|---|---|---|
| Naamwoord | zout o | zouten |
| Verkleinwoord | zoutje | zoutjes |
Uitspraak
- Hulp:IPA: [zɑʊ̯t]
-
(lêer)
Selfstandige naamwoord
Voorbeeldsinne
- (voeding) Sout; oplosbare mineraal wat in die konbuis gebruik word en uit natriumchloried bestaan.
- (chemie) Sout; ioniese verbinding tussen 'n suur- en 'n basisres.
- (soms m): Die potjie met sout.
| Byvoeglike naamwoord | ||
|---|---|---|
| Stellend | ||
| Onverboë | zout | |
| Verboë | zoute | |
| Partitief | zouts | |
| Vergrotend | ||
| Onverboë | zouter | |
| Verboë | zoutere | |
| Partitief | zouters | |
| Oortreffend | ||
| Onverboë | zoutst | |
| Verboë | zoutste | |
| Bywoord | ||
| Oortreffend | het zoutst(e) | |
Byvoeglike naamwoord
Betekenisse
- Sout; wat natriumchloried bevat
Werkwoord
Betekenisse
- eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van zouten
- (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van zouten
- gebiedende wys van zouten
Voorbeeldsinne
- 1.: Ik zout.
- 2.: Zout je?
- 3.: Zout!