کرگ (possessief)

Persoon Enkelvoud Meervoud
Nominatief Akkusatief Nominatief Akkusatief
1. persoon enkelvoud   کرگم
karg-am, 

  کرگ من
karg-e man  
  کرگم‌را
  karg-am-rā,  

  کرگ من‌را
karg-e man-rā  
کرگ‌هایم  
karghā-yam

کرگانم 
kargān-am,

کرگ‌های من  
karghā-ye man

کرگان من  
kargān-e man
کرگ‌هایم‌را  
karghā-yam-rā

کرگانم‌را  
kargān-am-rā,

کرگ‌های من‌را  
karghā-ye man-rā

کرگان من‌را 
kargān-e man-rā
2. persoon enkelvoud
(vertroulik)
  کرگت
  karg-at,  

  کرگ تو
karg-e to  
  کرگت‌را
  karg-at-rā,  

  کرگ تو‌را
karg-e to-rā  
کرگ‌هایت  
karghā-yat

کرگانت  
kargān-at,

کرگ‌های تو  
karghā-ye to

کرگان تو 
kargān-e to
کرگ‌هایت‌را  
karghā-yat-rā

کرگانت‌را  
kargān-at-rā,

کرگ‌های تورا  
karghā-ye to-rā

کرگان تو‌را 
kargān-e to-rā
2. persoon enkelvoud
(beleef)
  کرگتان‌
  karg-e-tān,  

  کرگ شما
karg-e šomā  
  کرگتان‌را
  karg-e-tān-rā,  

  کرگ شمارا
karg-e šomā-rā  
کرگ‌هایتان  
karghā-ye-tān

کرگانتان‌  
kargān-e-tān,

کرگ‌های شما  
karghā-ye šomā

کرگان شما 
kargān-e šomā
کرگ‌هایتان‌را  
karghā-ye-tān-rā

کرگانتان‌را  
kargān-e-tān-rā,

کرگ‌های شمارا  
karghā-ye šomā-rā

کرگان شمارا 
kargān-e šomā-rā
3. persoon enkelvoud
(onbesiel)
  کرگش
  karg-aš,  

  کرگ آن
karg-e ān  
  کرگش‌را
  karg-aš-rā,  

  کرگ آن‌را
karg-e ān-rā  
کرگ‌هایش  
karghā-yaš

کرگانش  
kargān-aš,

کرگ‌های آن  
karghā-ye ān

کرگان آن  
kargān-e ān
کرگ‌هایش‌را  
karghā-yaš-rā

کرگانش‌را  
kargān-aš-rā,

کرگ‌های آن‌را  
karghā-ye ān-rā

کرگان آن‌را 
kargān-e ān-rā
3. persoon enkelvoud
(besiel;
vertroulik)
  کرگش
  karg-aš,  

  کرگ او
karg-e ū  
  کرگش‌را
  karg-aš-rā,  

  کرگ او‌را
karg-e ū-rā  
کرگ‌هایش  
karghā-yaš

کرگانش  
kargān-aš,

کرگ‌های او  
karghā-ye ū

کرگان او  
kargān-e ū
کرگ‌هایش‌را  
karghā-yaš-rā

کرگانش‌را  
kargān-aš-rā,

کرگ‌های او‌را  
karghā-ye ū-rā

کرگان او‌را 
kargān-e ū-rā
3. persoon enkelvoud
(besiel;
beleef)
  کرگش
  karg-aš,  

  کرگ وی
karg-e vey  
  کرگش‌را
  karg-aš-rā,  

  کرگ وی‌را
karg-e vey-rā  
کرگ‌هایش  
karghā-yaš

کرگانش  
kargān-aš,

کرگ‌های وی  
karghā-ye vey

کرگان وی  
kargān-e vey
کرگ‌هایش‌را  
karghā-yaš-rā

کرگانش‌را  
kargān-aš-rā,

کرگ‌های وی‌را  
karghā-ye vey-rā

کرگان وی‌را 
kargān-e vey-rā
1. persoon meervoud   کرگمان‌
  karg-e-mān,  

  کرگ ما
karg-e mā  
  کرگمان‌را
  karg-e-mān-rā,  

  کرگ مارا
karg-e mā-rā  
کرگ‌هایمان  
karghā-ye-mān

کرگانمان‌  
kargān-e-mān,

کرگ‌های ما  
karghā-ye mā

کرگان ما 
kargān-e-mā
کرگ‌هایمان‌را  
karghā-ye-mān-rā

کرگانمان‌را  
kargān-e mān-rā,

کرگ‌های مارا  
karghā-ye mā-rā

کرگان مارا 
kargāne mā-rā
2. persoon meervoud   کرگتان‌
  karg-e-tān,  

  کرگ شما
karg-e šomā  
  کرگتان‌را
  karg-e-tān-rā,  

  کرگ شمارا
karg-e šomā-rā  
کرگ‌هایتان  
karghā-ye-tān

کرگانتان‌  
kargān-e-tān,

کرگ‌های شما  
karghā-ye šomā

کرگان شما 
kargān-e šomā
کرگ‌هایتان‌را  
karghā-ye-tān-rā

کرگانتان‌را  
kargān-e-tān-rā,

کرگ‌های شمارا  
karghā-ye šomā-rā

کرگان شمارا 
kargān-e šomā-rā
3. persoon meervoud   کرگشان‌
  karg-e-šān,  

  کرگ آنها
karg-e ānhā  
  کرگشان‌را
  karg-e-šān-rā,  

  کرگ آنهارا
karg-e ānhā-rā  
کرگ‌هایشان  
karghā-ye-šān

کرگانشان‌  
kargān-e-šān,

کرگ‌های آنها  
karghā-ye ānhā

کرگان آنها 
kargān-e ānhā
کرگ‌هایشان‌را  
karghā-ye-šān-rā

کرگانشان‌را  
kargān-e-šān-rā,

کرگ‌های آنهارا  
karghā-ye ānhā-rā

کرگان آنهارا 
kargān-e ānhā-rā
3. persoon meervoud
(besiel;
beleef)
  کرگشان‌
  karg-e-šān,  

  کرگ ایشان
karg-e īšān  
  کرگشان‌را
  karg-e-šān-rā,  

  کرگ ایشان‌را
karg-e īšān-rā  
کرگ‌هایشان  
karghā-ye-šān

کرگانشان‌  
kargān-e-šān,

کرگ‌های ایشان  
karghā-ye īšān

کرگان ایشان 
kargān-e īšān
کرگ‌هایشان‌را  
karghā-ye-šān-rā

کرگانشان‌را  
kargān-e-šān-rā,

کرگ‌های ایشان‌را  
karghā-ye īšān-rā

کرگان ایشان‌را 
kargān-e īšān-rā


IPA:
1. persoon enkelvoud:
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲæm, ˈkʲærgʲe ˈmæn]; akkusatief: [ˈkʲærgʲæmrɔː, ˈkʲærgʲe ˈmænrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲæmo, ˈkʲærgʲe ˈmæno]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːjæm, kʲærˈgɔːnæm; kʲærgʲˈhɔːje ˈmæn, kʲærˈgɔːne ˈmæn]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːjæmrɔː, kʲærˈgɔːnæmrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ˈmænrɔː, kʲærˈgɔːne ˈmænrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjæmo, kʲærˈgɔːnæmo; kʲærgʲˈhɔːje ˈmæno, kʲærˈgɔːne ˈmæno]
2. persoon enkelvoud (vertroulik):
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲæt, ˈkʲærgʲe ˈto], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲet, ˈkʲærgʲe ˈto]; akkusatief: [ˈkʲærgʲætrɔː, ˈkʲærgʲe ˈtorɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeto, ˈkʲærgʲe ˈtoro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːjæt, kʲærˈgɔːnæt; kʲærgʲˈhɔːje ˈto, kʲærˈgɔːne ˈto], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjet, kʲærˈgɔːnet; kʲærgʲˈhɔːje ˈto, kʲærˈgɔːne ˈto]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːjætrɔː, kʲærˈgɔːnætrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ˈtorɔː, kʲærˈgɔːne ˈtorɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeto, kʲærˈgɔːneto; kʲærgʲˈhɔːje ˈtoro, kʲærˈgɔːne ˈtoro]
2. persoon enkelvoud (beleef):
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲe ˈtɔn, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈtuːn, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔː]; akkusatief: [ˈkʲærgʲe ˈtɔnrɔː, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔːrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈtuːno, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔːro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈtɔn, kʲærˈgɔːne ˈtɔn; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔː, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈtuːn, kʲærˈgɔːne ˈtuːn; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔː, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔː]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈtɔnrɔː, kʲærˈgɔːne ˈtɔnrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔːrɔː, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔːrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈtuːno, kʲærˈgɔːne ˈtuːno; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔːro, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔːro]
3. persoon enkelvoud (onbesiel):
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲæʃ, ˈkʲærgʲe ˈɔn], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeʃ, ˈkʲærgʲe ˈɔn]; akkusatief: [ˈkʲærgʲæʃrɔː, ˈkʲærgʲe ˈɔnrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeʃo, ˈkʲærgʲe ˈɔːno]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːjæʃ, kʲærˈgɔːnæʃ; kʲærgʲˈhɔːje ˈɔn, kʲærˈgɔːne ˈɔn], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeʃ, kʲærˈgɔːneʃ; kʲærgʲˈhɔːje ˈɔn, kʲærˈgɔːne ˈɔn]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːjæʃrɔː, kʲærˈgɔːnæʃrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ˈɔnrɔː, kʲærˈgɔːne ˈɔnrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeʃo, kʲærˈgɔːneʃo; kʲærgʲˈhɔːje ˈɔːno, kʲærˈgɔːne ˈɔːno]
3. persoon enkelvoud (besiel; vertroulik):
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲæʃ, ˈkʲærgʲe ˈuː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeʃ, ˈkʲærgʲe ˈuː]; akkusatief: [ˈkʲærgʲæʃrɔː, ˈkʲærgʲe ˈuːrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeʃo, ˈkʲærgʲe ˈuːro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːjæʃ, kʲærˈgɔːnæʃ; kʲærgʲˈhɔːje ˈuː, kʲærˈgɔːne ˈuː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeʃ, kʲærˈgɔːneʃ; kʲærgʲˈhɔːje ˈuː, kʲærˈgɔːne ˈuː]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːjæʃrɔː, kʲærˈgɔːnæʃrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ˈuːrɔː, kʲærˈgɔːne ˈuːrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeʃo, kʲærˈgɔːneʃo; kʲærgʲˈhɔːje ˈuːro, kʲærˈgɔːne ˈuːro]
3. persoon enkelvoud (besiel; beleef):
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲæʃ, ˈkʲærgʲe ˈvej], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeʃ, ˈkʲærgʲe ˈvej]; akkusatief: [ˈkʲærgʲæʃrɔː, ˈkʲærgʲe ˈvejrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲeʃo, ˈkʲærgʲe ˈvejro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːjæʃ, kʲærˈgɔːnæʃ; kʲærgʲˈhɔːje ˈvej, kʲærˈgɔːne ˈvej], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeʃ, kʲærˈgɔːneʃ; kʲærgʲˈhɔːje ˈvej, kʲærˈgɔːne ˈvej]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːjæʃrɔː, kʲærˈgɔːnæʃrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ˈvejrɔː, kʲærˈgɔːne ˈvejrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːjeʃo, kʲærˈgɔːneʃo; kʲærgʲˈhɔːje ˈvejro, kʲærˈgɔːne ˈvejro]
1. persoon meervoud:
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲe ˈmɔn, ˈkʲærgʲe ˈmɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈmuːn, ˈkʲærgʲe ˈmɔː]; akkusatief: [ˈkʲærgʲe ˈmɔnrɔː, ˈkʲærgʲe ˈmɔːrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈmuːno, ˈkʲærgʲe ˈmɔːro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈmɔn, kʲærˈgɔːne ˈmɔn; kʲærgʲˈhɔːje ˈmɔː, kʲærˈgɔːne ˈmɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈmuːn, kʲærˈgɔːne ˈmuːn; kʲærgʲˈhɔːje ˈmɔː, kʲærˈgɔːne ˈmɔː]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈmɔnrɔː, kʲærˈgɔːne ˈmɔnrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ˈmɔːrɔː, kʲærˈgɔːne ˈmɔːrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈmuːno, kʲærˈgɔːne ˈmuːno; kʲærgʲˈhɔːje ˈmɔːro, kʲærˈgɔːne ˈmɔːro]
2. persoon meervoud:
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲe ˈtɔn, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈtuːn, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔː]; akkusatief: [ˈkʲærgʲe ˈtɔnrɔː, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔːrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈtuːno, ˈkʲærgʲe ʃoˈmɔːro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈtɔn, kʲærˈgɔːne ˈtɔn; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔː, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈtuːn, kʲærˈgɔːne ˈtuːn; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔː, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔː]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈtɔnrɔː, kʲærˈgɔːne ˈtɔnrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔːrɔː, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔːrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈtuːno, kʲærˈgɔːne ˈtuːno; kʲærgʲˈhɔːje ʃoˈmɔːro, kʲærˈgɔːne ʃoˈmɔːro]
3. persoon meervoud:
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲe ˈʃɔn, ˈkʲærgʲe ɔnˈhɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈʃuːn, ˈkʲærgʲe uːnˈhɔː]; akkusatief: [ˈkʲærgʲe ˈʃɔnrɔː, ˈkʲærgʲe ɔnˈhɔːrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈʃuːno, ˈkʲærgʲe uːnˈhɔːro]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃɔn, kʲærˈgɔːne ˈʃɔn; kʲærgʲˈhɔːje ɔnˈhɔː, kʲærˈgɔːne ɔnˈhɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃuːn, kʲærˈgɔːne ˈʃuːn; kʲærgʲˈhɔːje uːnˈhɔː, kʲærˈgɔːne uːnˈhɔː]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃɔnrɔː, kʲærˈgɔːne ˈʃɔnrɔː; kʲærgʲˈhɔːje ɔnˈhɔːrɔː, kʲærˈgɔːne ɔnˈhɔːrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃuːno, kʲærˈgɔːne ˈʃuːno; kʲærgʲˈhɔːje uːnˈhɔːro, kʲærˈgɔːne uːnˈhɔːro]
3. persoon meervoud (besiel; beleef):
enkelvoud: nominatief: [ˈkʲærgʲe ˈʃɔn, ˈkʲærgʲe iːˈʃɔn], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈʃuːn, ˈkʲærgʲe iːˈʃuːn]; akkusatief: [ˈkʲærgʲe ˈʃɔnrɔː, ˈkʲærgʲe iːˈʃɔnrɔː], (geselstaal:) [ˈkʲærgʲe ˈʃuːno, ˈkʲærgʲe iːˈʃuːno]
meervoud: nominatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃɔn, kʲærˈgɔːne ˈʃɔn; kʲærgʲˈhɔːje iːˈʃɔn, kʲærˈgɔːne iːˈʃɔn], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃuːn, kʲærˈgɔːne ˈʃuːn; kʲærgʲˈhɔːje iːˈʃuːn, kʲærˈgɔːne iːˈʃuːn]; akkusatief: [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃɔnrɔː, kʲærˈgɔːne ˈʃɔnrɔː; kʲærgʲˈhɔːje iːˈʃɔnrɔː, kʲærˈgɔːne iːˈʃɔnrɔː], (geselstaal:) [kʲærgʲˈhɔːje ˈʃuːno, kʲærˈgɔːne ˈʃuːno; kʲærgʲˈhɔːje iːˈʃuːno, kʲærˈgɔːne iːˈʃuːno]