gekom
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | kom |
Verlede Tyd | ek | het gekom |
- Van van 'n posisie verder weg tot nader aan die spreker beweeg het.
- Aangebreek; begin het; gebeur het; verskyn het; arriveer het; toestand bereik het.
- Die keiser het met 'n leër na Rome gekom en die pous na Cluny in Frankryk verdryf.
- Verlede deelwoord van kom.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|