Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   getroud     getroude      
ge•troud
  1. In die huwelik bevestig wees; gehuud; in die eg verbind.
  2. (figuurlik) Onafskeidbaar aan iets verbind wees; klou daaraan en is alewig daarmee besig.
  1. Hou verby, sy is reeds getroud.
  2. Piet is met sy werk getroud.
  Vertalings:   
Engels: married(en)
Malgassies: mifamofo(mg)
Nederlands: getrouwd(nl)