kousatief
Enkelvoud | Meervoud |
---|---|
kousatief | kousatiewe |
- kou•sa•tief
- (taalkunde) Werkwoord wat die "laat gebeur" van iets uitdruk.
- Die kousatief van "val" is "vel".
Vertalings: | |||
---|---|---|---|
Byvoeglike naamwoord | |||
---|---|---|---|
Trap | Predikatief | Attributief | Partitief |
Stellend | kousatief | kousatiewe | kousatiefs |
- Op 'n oorsaak betrekking hê; veroorsakend.
- Is daar werklik 'n kousatiewe verband tussen hierdie verskynsels?