Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  monoteïs     monoteïste  

  Etimologie

Van die Griekse μόνος mónos, "alleen" en θεός theós, "God".

  Woordafbreking

mono•teïs

  Selfstandige naamwoord

     Betekenisse

Iemand wat in die bestaan van net een God glo.

     Voorbeeldsinne

Monoteïste het die godsdienstige of wysgerige siening dat daar slegs een ware en alomvattende God is.

     Vertalings

  Vertalings:   
Engels: monotheist(en)