Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  neem aan   
(in bysin)   ... dat ek  aanneem 
Verlede Tyd  ek   het aangeneem        
aan•neem
  1. Aanvaar dat iets waar is; glo dat dit so is.
  2. Goedkeur; aanvaar.
  3. 'n Kind wettiglik in 'n gesin opneem.
  4. As lidmaat van 'n kerk aanvaar word; by 'n gemeente of vereniging aansluit.
  1. As hy dit sonder meer aanneem, het hy nie mooi oor die saak gedink nie.
  2. Die volktribuun Drusus laat twee wette aanneem wat grond aanwys en verdeel.
  3. Die gesin wil twee kinders aanneem.
  4. Sy word Sondag voor die gemeente aangeneem.
  Vertalings:    aanneem
Engels: adopt(en), accept(en)
Nederlands: aannemen(nl)