blaker

Twee kopere blakers

Afrikaans (af)

Etimologie

Sedert 1317 opgeteken in Middelnederlands. Frekwentatief van blaken (gloei), soos in blakende gesondheid.

Enkelvoud	Meervoud
blaker	blakers

Uitspraak

   

(lêer)

Woordafbreking

bla•ker

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. Houer vir 'n kers
2. Sitvlak, agterstewe

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	blaker
Verlede Tyd	ek	het geblaker

Werkwoord

    Betekenisse

1. Deur blootstelling aan hitte verkool of skroei
2. Met vuur bewerk om dit te laat krom trek
3. Vurige woorde spreek; luid wees

    Voorbeeldsinne

1. ‘Heerlik mooi ferhef sig d'yland,
   Soos 'n pêrel der natuur,
   Deur di wester son geblaker,
   In di late middaguur.
2. 'n Mens blaker die duie van 'n vat om dit te laat krom trek.
3. Toe die kinders vra, het sy geblaker, 'dink die tandefeetjie is dalk 'n bietjie oorhang van gisteraand.'

    Afgeleide woorde

Uitblaker