braak

Afrikaans (af)

Etimologie

Sedert 1296 in Middelnederlands as brake of braec stik in die betekenis 'oopgeploeg en onbebou gelaat' opgeteken. Die woord is 'n ablautsvorm van die werkwoord breek, soos in die afleiding inbraak.

In die betekenis 'kos opbring' sedert 1400.

Enkelvoud	Meervoud
braak	brake

Uitspraak

   

(lêer)

Woordafbreking

braak

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. 'n Stuk land wat omgeploeg en nie besaai is nie.
2. 'n Oop stuk grond in 'n dorp

    Afgeleide woorde

Braakland

    Vertalings

Vertalings:   1. Stuk land
Nederlands: braak(nl) v/m

Vertalings:   2. Oop stuk grond
Nederlands: meent(nl) m

Bywoord
braak

Bywoord

    Betekenisse

Omgeploeg maar onbesaai

    Voorbeeldsinne

Hierdie stuk land lê braak.

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	braak
Verlede Tyd	ek	het gebraak
Teenwoordige deelwoord		brakende

Werkwoord

    Betekenisse

1. Land omploeg en nie besaai nie
2. Mislik voel en jou kos opbring

    Voorbeeldsinne

1. Veral wanneer daar nuwe land gebraak word, is dit belangrik om die vore reguit te trek.
2. 'n Tekort aan bloutong-entstof was vir die afgelope paar maande sterk in die nuus en daar is op baie platforms gal gebraak hieroor.

    Afgeleide woorde

2. Braaksel

    Uitdrukkings

«Sy gal braak.»

Sy ontevredenheid uiter