brander

[1] 'n Brander.

[2] 'n Bunsenbrander.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
brander	branders
Verkleiningsvorm
Enkelvoud	Meervoud
brandertjie	brandertjies

Uitspraak

   

(lêer)

bran•der

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. 'n Golf (tipies ter see) wat gebreek het.
2. Metaal kop wat verbranding beheer en die vlam vorm gee (soos by gas- of spirituslampe).

    Voorbeeldsinne

1. Die boot se skipper is deur 'n brander oorboord geslaan.
2. Die brander geen nie 'n egalige vlam nie.

    Afgeleide woorde

branderplank

    Vertalings

Vertalings:    brander
Engels: breaker(en) Nederlands: brander(nl)