fauna

Fauna van die wêreld.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
—	fauna

Etimologie

Latynse naam van die mitologiese godin Fauna, die godin van vrugbaarheid.

Woordafbreking

fau•na

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

(biologie) Die diere wat eie is aan 'n bepaalde streek of tydperk.

    Voorbeeldsinne

Die verstoring van die biotoop en gevolglike skade aan die fauna of flora en hulle onderskeie habitat moet te alle tye voorkom word.

    Vertalings

Vertalings:    fauna
Engels: fauna(en) Nederlands: fauna(nl)