gekenmerk
| Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
|---|---|---|
| Teenwoordige Tyd | ek | kenmerk |
| Verlede Tyd | ek | het gekenmerk |
Woordafbreking
- ge•ken•merk
Werkwoord
wysig
Betekenisse
- Verlede deelwoord van kenmerk; wat eie aan iets of iemand was; uitkenning moontlik gemaak het.
Voorbeeldsinne
- Groot armoede het die krisistyd van die jare dertig gekenmerk.
Vertalings
| Vertalings: gekenmerk | |||
|---|---|---|---|