wig

Kloof hout deur 'n wig in te slaan.

Afrikaans (af)

Enkelvoud	Meervoud
wig	wigge, wîe
Verkleiningsvorm
Enkelvoud	Meervoud
wiggie	wiggies

Woordafbreking

wig

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

1. (gereedskap) 'n Voorwerp van metaal of hout met 'n skerp punt waarmee iets vasgeklem of gekloof word.
2. (figuurlik) Skeiding bring.

    Voorbeeldsinne

1. Dit is makliker om hout met 'n skerp wig as met 'n stomp wig te kloof.
2. Die beleid van verskroeide aarde en aanhouding van vrouens en kinders in konsentrasiekampe met hoë sterftesyfers, het ’n wig tussen Afrikaners en Engelse ingedryf.

    Vertalings

Vertalings:    wig
Engels: wedge(en), quoin(en) Nederlands: wig(nl)