heuvel

Nederlands (nl)

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	heuvel m	heuvels heuvelen
Verkleinwoord	heuveltje	heuveltjes

Uitspraak

Hulp:IPA: [ˈɦø.vəɫ]

   

(lêer)

Woordafbreking

heu•vel

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

(geologie) Heuwel.

    Voorbeeldsinne

«Er zijn in het midden van Nederland heuvels te vinden, die in de IJstijd ontstaan zijn, toen er een dikke laag ijs over het land lag.»

Daar kan in die midde van Nederland heuvels aangetref word, wat in die ystydperk ontstaan het, toe 'n dik yslaag oor die land gelê het.

    Afgeleide woorde

grafheuvel, zandheuvel