Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  tel op   
(in bysin)   ... dat ek  optel 
Verlede Tyd  ek   het opgetel        
op•tel
  1. (wiskunde) Getalle bymekaartel; tot 'n totaal saamvoeg; sommeer.
  2. Hoër lig; in die lug stoot.
  1. As jy twee en twee optel, kry jy vier.
  2. Kan jy die sak optel en op die tafel sit?
2. oplig
  Vertalings:   1. Wiskunde
Engels: add(en),
Nederlands: optellen(nl)
  Vertalings:   2. Hoër lig
Engels: lift(en), raise(en)
Nederlands: optillen(nl)