regeer
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | egeer |
Verlede Tyd | ek | het regeer |
Teenwoordige deelwoord | regerende |
- re•geer
- (regering), (politiek) Uitoefening van politieke mag deur wette uit te vaardig en organisasies met bepaalde doelwitte in die lewe te roep.
- 'n Koning is 'n man wat 'n land as gevolg van oorerwing regeer.
- «Met 'n ystervuis regeer.»
- Regeer onverbiddelik en wreed.
- «Die hand wat die wieg skommel, regeer die wêreld.»
- Moeders oefen die grootste invloed oor die wêreld uit.
Vertalings: regeer | |||
---|---|---|---|