Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  vestig 
Verlede Tyd  ek   het gevestig        
ves•tig
  1. Stig, begin, oprig; bou.
  2. Rig; fokus.
  3. Êrens gaan woon; 'n tuiste vind.
  1. Ons moet 'n kantoor in die stad vestig.
  2. Kan ek julle aandag hierop vestig.
  3. Sy het haar by haar grootouers gaan vestig.
  Vertalings:   Stig
Engels: establish(en)
Nederlands: vestigen(nl)
  Vertalings:   Rig
Engels: focus(en)
Nederlands: vestigen(nl)
  Vertalings:   Gaan woon
Engels: settle(en)
Nederlands: vestigen(nl)


Hulp:IPA: [ˈvɛs.təχ]
    
(lêer)
ves•tig
  1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van vestigen
  2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van vestigen
  3. gebiedende wys van vestigen
1.: Ik vestig.
2.: Vestig je?
3.: Vestig!