Byvoeglike naamwoord
Stellend
(onmiddelbaar agter die selfstandige naamwoord)
Deutik
Stellend
(nie onmiddelbaar agter die selfstandige naamwoord nie)
Naamval Enkelvoud Meervoud
Nominatief   Deutik   Deutiks
Genitief   Deutika   Deutikas
Datief   Deutike   Deutikes
Akkusatief   Deutiki   Deutikis
Vokatief   o Deutik   o Deutiks
Bywoord
Stellend Deutiko
IPA:
byvoeglik: [deuˈtik], genitief: [deutiˈka], datief: [deutiˈke], akkusatief: [deutiˈki], vokatief: [odeuˈtik]; meervoud: [deuˈtiks], genitief: [deutiˈkas], datief: [deutiˈkes], akkusatief: [deutiˈkis], vokatief: [odeuˈtiks]
bywoordelik: [deutiˈko]
Duits, van, betreffende die Duitsers.