vokatief
| Byvoeglike naamwoord | |
|---|---|
| Predikatief | vokatief |
| Attributief | vokatiewe |
| Partitief | vokatiefs |
| Gesubstantiveer | |
| Enkelvoud | Meervoud |
| vokatiewe | vokatiewes |
| Intensiewe vorm | |
- IPA: [ˈvuə̯kɑtif], meervoud: [ˈvuə̯kɑtivə]
- byvoeglik: predikatief: [vukɑˈtif], attributief: [vukɑˈtivə], partitief: [vukɑˈtifs]
- gesubstantiveer: [vukɑˈtivə], meervoud: [vukɑˈtivəs]
- ڤُوَكَاتِیفْ , meervoud: ڤُوَكَاتِیڤِی
- byvoeglik: predikatief: ڤُوَكَاتِیفْ , attributief: ڤُوَكَاتِیڤِی , partitief: ڤُوَكَاتِیفْسْ
- gesubstantiveer: ڤُوَكَاتِیڤِی , meervoud: ڤُوَكَاتِیڤِسْ
- wókatief, wókatiif; meervoud: wókatiwe, wókati-we
- byvoeglik: predikatief: wókatief, wókatiif; attributief: wókatiwe, wókati-we; partitief: wókatiefs, wókatiifs
- gesubstantiveer: wókatiwe, wókati-we; meervoud: wókatiwes, wókati-wes
- Wat betrekking het of die funksie het van 'n vokatief.
- Die naamval van die angesproke persoon; aanroepvorm, aanspreekvorm.
- Woord in die vokatief.
- 1. vok.
| Vertalings: vokatief | |||
|---|---|---|---|
| |||