Byvoeglike naamwoord
Predikatief   vokatief  
Attributief   vokatiewe  
Partitief   vokatiefs  
Gesubstantiveer
Enkelvoud Meervoud
  vokatiewe     vokatiewes  
Intensiewe vorm
   
IPA: [ˈvuə̯kɑtif], meervoud: [ˈvuə̯kɑtivə]
byvoeglik: predikatief: [vukɑˈtif], attributief: [vukɑˈtivə], partitief: [vukɑˈtifs]
gesubstantiveer: [vukɑˈtivə], meervoud: [vukɑˈtivəs]
ڤُوَكَاتِیفْ , meervoud: ڤُوَكَاتِیڤِی
byvoeglik: predikatief: ڤُوَكَاتِیفْ , attributief: ڤُوَكَاتِیڤِی , partitief: ڤُوَكَاتِیفْسْ
gesubstantiveer: ڤُوَكَاتِیڤِی , meervoud: ڤُوَكَاتِیڤِسْ
wókatief, wókatiif; meervoud: wókatiwe, wókati-we
byvoeglik: predikatief: wókatief, wókatiif; attributief: wókatiwe, wókati-we; partitief: wókatiefs, wókatiifs
gesubstantiveer: wókatiwe, wókati-we; meervoud: wókatiwes, wókati-wes
Wat betrekking het of die funksie het van 'n vokatief.
vokatiwies
  Vertalings:    vokatief
Duits: vokativisch(de)
Engels: vocative(en)
Enkelvoud Meervoud
  vokatief     vokatiewe  
  1. Die naamval van die angesproke persoon; aanroepvorm, aanspreekvorm.
  2. Woord in die vokatief.
1. vyfde naamval
1. vok.
  Vertalings:    vokatief
Duits: 1 Vokativ(de); 1, 2 Ruffall(de), Anredefall(de)
Engels: 1 vocative case(en); 1, 2 vocative(en)
Kasjoebies: 1 wòłiwôcz(csb); 1, 2 wòkatiw(csb)
Latyn: 1 casus vocativus(la); 1, 2 vocativus(la)
Nederlands: 1 vijfde naamval(nl); 1, 2 vocatief(nl)
Russies: 1 звательный падеж(ru) (zwatelnij padezj)
Turks: 1 nida durumu(tr)
Yslands: 1 ávarpsfall(is)