Byvoeglike naamwoord
Predikatief   datief  
Attributief   datiewe  
Partitief   datiefs  
Gesubstantiveer
Enkelvoud Meervoud
  datiewe     datiewes  
Intensiewe vorm
   
IPA: [ˈdɑːtif], meervoud: [ˈdɑːtivə]
byvoeglik: predikatief: [dɑˈtif], attributief: [dɑˈtivə], partitief: [dɑˈtifs]
gesubstantiveer: [dɑˈtivə], meervoud: [dɑˈtivəs]
دَاتِیفْ , meervoud: دَاتِیڤِی
byvoeglik: predikatief: دَاتِیفْ , attributief: دَاتِیڤِی , partitief: دَاتِیفْسْ
gesubstantiveer: دَاتِیڤِی , meervoud: دَاتِیڤِسْ
dátief, dátiif; meervoud: dátiwe, dáti-we
byvoeglik: predikatief: datief, datiif; attributief: datiwe, dati-we; partitief: datiefs, datiifs
gesubstantiveer: datiwe, dati-we; meervoud: datiwes, dati-wes
1. Wat betrekking het of die funksie het van 'n datief.
2. Aangestel deur.
1. datiwies
eksekuteur datief: 'n deur die hof benoemde eksekuteur.
  Vertalings:    datief
Duits: 1 dativisch(de)
Engels: 1 dative(en)
Enkelvoud Meervoud
  datief     datiewe  
  1. Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat 'n bepaalde funksie, byvoorbeeld dié van die indirekte voorwerp, aandui.
  2. Woord in die datief.
1. derde naamval
dat.
  Vertalings:    datief
Duits: 1 Dativ(de); 1, 2 Wemfall(de)
Engels: 1 dative case(en); 1, 2 dative(en)
Kasjoebies: 1 dôwôcz(csb); 1, 2 datiw(csb)
Latyn: 1 casus dativus(la); 1, 2 dativus(la)
Limburgs: 1, 2 rèèksval(li)
Nederlands: 1 derde naamval(nl); 1, 2 datief(nl)
Russies: 1 дательный падеж(ru) (datelnij padezj)
Turks: 1 yönelme durumu(tr), mefulünileyh(tr)
Turks (Osmaans): 1 مفعول اليه(osm) (mefulünileyh)
Yslands: 1 þágufall(is)


Enkelvoud Meervoud
Naamwoord datief m datieven 
Verouderde vorme
Genitief datiefs datieven  
Datief datief datieven
IPA:
Nederlands: [ˈdaːtif], meervoud: [ˈdaːtiv̊ə(n)]
Belgies: [ˈdaːtiˑf], meervoud: [ˈdaːtiˑv̊ə(n)]
  1. Datief, 'n vorm van 'n woord in flekterende tale.
  2. Datief, 'n woord in die datief.
1. derde naamval