Byvoeglike naamwoord
Stellend
Onverboë   anders  
Verboë   —  
Partitief   anders  
Hulp:IPA: [ˈɑn.dərs]
    
(lêer)
an•ders
Anders, verskillend
Die naamwoord word net predikatief en partitief gebruik.
predikatief: «Mijn verklaring is anders dan de jouwe.»
My verklaring is anders as joune.
partitief: «Dit is iets anders
Dit is iets anders.
Voegwoord
anders
Dit dui ander gevalle aan.
«Doe 'n jas aan, anders word je ziek.»
Trek 'n jas aan, anders word jy siek.