behou
Tydvorm | Persoon | Woordvorm |
---|---|---|
Teenwoordige Tyd | ek | behou |
Verlede Tyd | ek | het behou |
- be•hou
- Iets nie verloor nie; in besit bly; handhaaf; in stand hou.
- Red.
- Beproef alles, maar behou die goeie.
- Die sjirurg kon die pasiënt se been behou.
Vertalings: behou | |||
---|---|---|---|
- Hulp:IPA: [bə.ˈɦɑʊ̯]
-
(lêer)
- be•hou
- eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van behouden
- (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van behouden
- gebiedende wys van behouden
- 1.: Ik behou.
- 2.: Behou je?
- 3.: Behou!