Afrikaans (af)

Enkelvoud Meervoud
  despoot     despote  

  Etimologie

As despot of despos "Bisantynse leier" uit Middelnederlands bekend sedert 1275. Dit was 'n Latynse leenwoord wat self teruggaan op die Griekse despótēs van Aristoteles (van *dems-pótēs: heer van die huis). Die moderne negatiewe betekenis kom van die Franse rewolusie en is as despooten of despoot sedert 1804 in Nederlands opgeteken. [1]

  Woordafbreking

des•poot

  Selfstandige naamwoord

     Betekenisse

  1. (politiek) 'n Onderdrukkende alleenheerser.
  2. Heerssugtige persoon of instituut.

     Voorbeeldsinne

  1. Konstantyn Pawlowitsj is in Rusland as dapper beskou, maar in Pole is hy as ’n tiran en wrede despoot gesien.
  2. Die boek gee ’n treffende uitbeelding van die kontras tussen die despoot se kindervrese en sy later onmenslike optrede.

     Vertalings

  Vertalings:    despoot
Engels: despot(en)
Nederlands: despoot(nl)

  Verwysings


Nederlands (nl)

Enkelvoud Meervoud
Naamwoord despoot m despoten

  Uitspraak

Hulp:IPA: [dɛs.ˈpot]
    
(lêer)

     Betekenisse

(politiek) Despoot
(geskiedenis) Die leier van Bisantynse state soos Epirus.