nep

Nederlands (nl)

Etimologie

In Nederlands sedert 1913 bekend as Bargoens (diewetaal), later in die standaardtaal opgeneem. Uit Duitse diewetaal (Rotwelsch) Nepp bekend sedert die 18de eeu. Moontlik van Hebreeus nāʼaph wat "bedrieg, onkuis wees" beteken. Rotwelsch Neppe is ook "hoer".

Uitspraak

Hulp:IPA: [nɛp]

(lêer)

	Enkelvoud	Meervoud
Naamwoord	nep	—

Selfstandige naamwoord

    Betekenisse

Nagemaakte goeters, vervalsing, bedrog

    Voorbeeldsinne

«Die diamanten? Dat is zuivere nep.»

Daardie diamante? Dis suiwer 'n vervalsing.

    Eienskappe

Manlik. Ontelbaar

Byvoeglike naamwoord
Stellend
Onverboë	nep
Verboë	neppe
Partitief	neps
Vergrotend
Onverboë	nepper
Verboë	neppere
Partitief	neppers
Oortreffend
Onverboë	nepst
Verboë	neptste
Bywoord
Oortreffend	het nepst(e)

Byvoeglike naamwoord

Nagemaak, vervals

    Afgeleide woorde

nepnieuws