zwijgen
Stamtye | ||
---|---|---|
zwijgen | zweeg | gezwegen |
Tydvorme | ||
Persoon | Teenwoordige Tyd | Verlede Tyd |
ik | zwijg | zweeg |
jij, u | zwijgt | |
hij, zij, het | zwijgt | |
wij, jullie, zij | zwijgen | zwegen |
Gebiedende Wys | Voltooide deelwoord | Onvoltooide deelwoord |
zwijg | gezwegen | zwijgend |
Verdere vervoegings: zwijgen (vervoeging) |
- Hulp:IPA: [ˈzʋɛɪ̭.ɣə(n)]
-
(lêer)
- zwij•gen
- Inergatiewe werkwoord.
- Die voltooide deelwoord kan nie attributief gebruik word nie.
- Sterke werkwoord van klas een.
- «Waar men niet over kan spreken, daar moet men over zwijgen.[1]»
- Waarvan mens nie kan praat nie, daarvoor moet mens swyg.
- ↑ Ludwig Wittgenstein