Byvoeglike naamwoord
  Enkelvoud Meervoud
Manlik   Duutse,  
  (voor klinkers,
  "b", "d", "h" of "t":
)
  Duutsen  
  Duutse  
Vroulik   Duutse     Duutse  
Onsydig   Duuts     Duutse  
IPA: [dyː˦˨ts]
manlik: [ˈdyː˦˨tsə], (voor klinkers, "b", "d", "h" of "t":) [ˈdyː˦˨tsən]; vroulik: [ˈdyː˦˨tsə]; onsydig: [dyː˦˨ts]
meervoud: [ˈdyː˦˨tsə]
1. Duits, van, betreffende die Duitsers.
2. Duits, van, afkomstig uit, behorend tot, eie aan Duitsland.
3. Duits, van, betreffende die Duitse taal.
Duits, Duutsj, Dutsj, Pruus
Enkelvoud Meervoud
  Duuts o      
Duits, 'n Wes-Germaanse taal.
Duits, Duutsj, Dutsj, Pruus


Byvoeglike naamwoord
Onverboë   Duuts  
Verboë   Duutse  
(Vlaams voor klinkers en "h":)
Duutsen
Partitief   Duuts'  
Verdere verbuigings: Duuts (verbuiging)
IPA:
Nederlands: [dyts], verboë: [ˈdytsə], partitief: [dyts]
Belgies: [dyˑts], verboë: [ˈdyˑtsə], (voor klinkers en "h":) [ˈdyˑtsən]; partitief: [dyˑts]
Duutsch, verboë: Duutsche, partitief: Duutsch'
  1. Van, betreffende die taal Middelnederlands.
  2. Van, betreffende die tale Nederlands, Vlaams en Afrikaans gesamentlik.
Diets
1. Middelnederlands
Enkelvoud Meervoud
Naamwoord Duuts o  
Verouderde vorme
Genitief Duuts'  
Datief Duuts(e)
  1. Die Nederlandse taal van ongeveer 1150 tot 1500.
  2. Nederlands, Vlaams, Afrikaans gesamentlik.
Diets
1. Middelnederlands