ablatief

Afrikaans (af)

byvoeglik: predikatief: [ɑblɑˈtif], attributief: [ɑblɑˈtivə], partitief: [ɑblɑˈtifs]

gesubstantiveer: [ɑblɑˈtivə], meervoud: [ɑblɑˈtivəs]

[ˈɑblɑtif], meervoud: [ˈɑblɑtivə]

byvoeglik: predikatief: اَبْلاتِیفْ , attributief: اَبْلاتِیڤِی , partitief: اَبْلاتِیفْسْ

gesubstantiveer: اَبْلاتِیڤِی , meervoud: اَبْلاتِیڤِسْ

اَبْلاتِیفْ , meervoud: اَبْلاتِیڤِی

byvoeglik: predikatief: ablatief, ablatiif; attributief: ablatiwe, ablati-we; partitief: ablatiefs, ablatiifs

gesubstantiveer: ablatiwe, ablati-we; meervoud: ablatiwes, ablati-wes

Wat betrekking het of die funksie het van 'n ablatief.

Vertalings: ablatief
Duits: ablativisch^(de)		Engels: ablative^(en)

Enkelvoud	Meervoud
ablatief	ablatiewe

(taalkunde) Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat die middel of instrument aandui waarmee 'n handeling verrig word.
Woord in die ablatief.

Vertalings: ablatief
Duits: 1 Ablativ^(de); 1, 2 Woherfall^(de) Engels: 1 ablative case^(en); 1, 2 ablative^(en) Latyn: 1 casus ablativus^(la); 1, 2 ablativus^(la) Nederlands: 1 zesde naamval^(nl); 1, 2 ablatief^(nl)		Russies: 1 аблятивный падеж^(ru) (abljatiwnij padezj) Turks: 1 uzaklaşma durumu^(tr), çıkma durumu^(tr), mefulünanh^(tr) Turks (Osmaans): 1 مفعول عنه^(osm) (mefulünanh) Yslands: 1 sviftifall^(is)

Hulp:IPA: [ˈɑb.la.tif]