jammer
Byvoeglike naamwoord | ||||
---|---|---|---|---|
Trap | Predikatief | Attributief | Partitief | |
Stellend | jammer | (jammerlike) | (jammerliks) | |
Vergrotend | jammerder | (jammerlikers) | ||
Oortreffend | jammerste | |||
Bywoord | ||||
Oortreffend | die jammerste |
- IPA: [jaɪ mer]
- jam•mer
- Spyt oor wat gedoen of gesê is; berou toon.
- Ek is verskriklik jammer, dit het my skoon ontgaan.
Vertalings: | |||
---|---|---|---|
Tussenwerpsel |
---|
jammer |
- Druk spyt/berou uit.
- Jammer, ek het jou toebroodjies geëet.
- Hulp:IPA: ['jɑmər]
-
(lêer)
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Naamwoord | jammer m | — |
- Jammerklag, geween
- «... nog langer zal het lijden duren, nog hooger zal de jammer rijzen.[1]»
- ... nog langer sal die lyde duur, nog hoër sal die jammerklagte rys.
- ↑ Vaderlandsche letteroefeningen, Deel 2 Ellerman, 1815 bls. 143