sjouwen
Nederlands (nl)
| Stamtye | ||
|---|---|---|
| sjouwen | sjouwde | gesjouwd |
| Tydvorme | ||
| Persoon | Teenwoordige Tyd | Verlede Tyd |
| ik | sjouw | sjouwde |
| jij, u | sjouwt | |
| hij, zij, het | sjouwt | |
| wij, jullie, zij | sjouwen | sjouwden |
| Gebiedende Wys | Voltooide deelwoord | Onvoltooide deelwoord |
| sjouw | gesjouwd | sjouwend |
| Verdere vervoegings: sjouwen (vervoeging) | ||
Etimologie
.svg){kind=small}
- Sedert 1611 in vroeë Nieu-Nederlands bekend as goeters aan boord van 'n skip dra. Van Fries sjouwe wat moontlik met see verband hou: deur die seewater goeters dra, maar dit is onseker.[1]
Uitspraak
- Hulp:IPA: [ˈɕɑʊ̯.ən]
, [ˈʃɑʊ̯.ən]
-
(lêer)
Woordafbreking
- sjou•wen
Werkwoord
Betekenisse
- Sjou; met moeite swaar goeters dra
Eienskappe
- Oorganklike werkwoord.
- Die voltooide deelwoord kan attributief gebruik word.
- Swakke werkwoord met agtervoegsel -de.
Voorbeeldsinne
- «Ze hebben tot laat in de nacht lopen sjouwen.»
- Hulle het tot laat in die nag gesjou.
