'n Arm.
Enkelvoud Meervoud
  arm     arms    
Verkleiningsvorm
Enkelvoud Meervoud
  armpie     armpies  
arm
  1. (anatomie) Een van die boonste ledemate van 'n mens, wat van die skouer tot by die hand strek.
  2. Iets wat daaraan herinner, soos die arm van 'n stoel.
  1. Hy swaai sy arm om die polisie se aandag te trek.
  2. Moenie jou kougom onder die stoel se arm plak nie!
Hy kla met 'n wit brood onder die arm (kla onnodig).
Iemand onder die arm neem (ondersteuning bied).
onderarm, bo-arm, hand
liggaam
  Vertalings:    arm
Engels: arm(en)
Nederlands: arm(nl)
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   arm     arme     armes    
Vergrotend   armer      
Oortreffend   armste    
Bywoord
Oortreffend   brandarm  
  1. Niks of byna niks besit nie; behoeftig wees.
  2. Ellendig; beklaenswaardig.
  3. Swak bedeeld; met min of geen hulpmiddele.
  1. Die skool is in die arm deel van die stad geleë.
  2. Sy het die arme hond in 'n stikhete kar agtergelaat.
  3. Die plant groei besonder goed in die arm grond.
ryk
Kinders is die arm man se rykdom (arm mense het soms baie kinders).
  Vertalings:    arm
Engels: poor(en)
Nederlands: arm(nl)

  Meer inligting

Sien Wikipedia vir meer inligting oor arm.


Enkelvoud Meervoud
Naamwoord arm arms
  1. (ledemaat) Arm.
  2. Wapen (veral in die meervoud).
Coat of arms.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd I arm
he, she, it arms
Verlede Tyd armed
Verlede Deelwoord armed
Teenwoordige Deelwoord arming
Verdere vervoegings: arm (vervoeging)
Bewapen.