Wiktionary

dien

Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek dien 
Verlede Tyd  ek  het gedien        
  1. Werk vir; in diens wees van.
  2. Lid wees van ('n raad, komitee, bestuur, ens).
  3. Geskik vir 'n bepaalde toepassing.
  4. 'n Afslaan in tennis of pluimbal.
  1. Hy dien as 'n sersant in die weermag.
  2. Sy dien op die skoolraad.
  3. Dit dien die doel waarvoor dit ontwerp is.
  4. Die tennisspeler maak 'n voetfout as hy dien.

    Vertalings

  Vertalings:   1-3. Werk vir; lid wees van; geskik wees vir
Engels: serve(en)
Nederlands: dienen(nl)
  Vertalings:   4. Afslaan
Engels: serve(en)
Nederlands: serveren(nl)
m v o mv
nominatief die die dat die
genitief des der des der
datief dien der dien dien
akkusatief dien die dat die
  1. Die; datief en akkusatief van die manlike bepaalde lidwoord enkelvoud
  2. Datief van die onsydige bepaalde lidwoord enkelvoud
  3. Datief van die bepaalde lidwoord meervoud

    Eienskappe

Die woord fungeer ook as aanwysende voornaamwoord.
Hulp:IPA: [din]
   
(lêer)
  1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van dienen
  2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van dienen
  3. gebiedende wys van dienen
1.: Ik dien.
2.: Dien je?
3.: Dien!
Aanwysende
voornaamwoord (nl)
Lidwoordnabyveraf
dedeze  die 
het dit dat  
Verboë vorme (*verouderd)
dezes*diens
dezer*dier
dezen*dien*
  1. (verouderd) Daardie; Aanwysende voornaamwoord datief manlik/onsydig en akkusatief manlik van die.
  2. (verouderd) Wat; Betreklike voornaamwoord akkusatief manlik van die.
Ontsluit van "https://af.wiktionary.org/w/index.php?title=dien&oldid=198296"